دیوارنگاری در شهر جنگ‌زده کندز؛ «بساط خون‌ریزی را برچینید»
شماری از جوانان کندزی با نقاشی روی دیوارهای این شهر، خواستار آمدن صلح باثبات و دوام‌دار هستند. این جوانان به رغم تهدیدات امنیتی، نمایشگاه نقاشی را در مرکز این شهر برگزار کرده‌اند تا توسط آن از طرف‌های درگیر بخواهند که خشونت را کاهش دهند و با تسریع مذاکرات صلح، بساط جنگ و خون‌ریزی را در کشور برچینند. آن‌ها می‌گویند که از ادامه جنگ و خشونت‌ها خسته شده‌اند و اکنون با نقاشی روی دیوارهای شهر، می‌خواهند پیام صلح را به شهروندان کشور برسانند. این نقاشان جوان در نظر دارند که با نقاشی روی دیوارهای شهر خسته از جنگ، باشنده‌گان کندز را به زنده‌گی مسالمت‌آمیز و به دور از خشونت تشویق کنند. باشنده‌گان کندز در سال‌های اخیر شاهد جنگ‌های خونینی بودند که حتا این ولایت را تا مرز سقوط رسانده بود.
گفت‌وگوهای صلح میان حکومت و هیأت مذاکره‌کننده طالبان از دیر زمانی بدین‌سو در دوحه جریان دارد. این گفت‌وگوها به رغم این‌که امیدها را در دل شهروندان زنده کرده بود، اما با گذشت چندین ماه از آن، پیش‌رفت محسوسی نداشته است. اکنون که دور دوم مذاکرات آغاز شده، دو طرف تاکنون روی مسایل اساسی بحث نکرده‌اند. شماری از جوانان کندزی با درک این موضوع، نمایشگاه نقاشی را در این شهر برگزار کرده‌اند تا از طرف‌های مذاکره‌کننده بخواهند که صدای مردم را بشنوند و هرچه زودتر گفت‌وگوها را آغاز کنند.
امید جبران، فعال مدنی و از برگزارکننده‌گان این نمایشگاه، گفت که هدف از نقاشی روی دیوارهای شهر، رسانیدن پیام به طرف‌های درگیر جنگ است تا سلاح‌های‌شان را کنار بگذارند و راه صلح را در پیش گیرند. جبران می‌گوید که به همین دلیل شماری از جوانان رضاکار، به شمول دختران و پسران، در گروهی زیر نام «گروه هنری تیراژه» گرد آمده‌اند و با نقاشی روی دیوارها، پیام زنده‌گی مسالمت‌آمیز و عاری از خشونت را به باشنده‌گان این ولایت می‌رسانند. او گفت که همه باشنده‌گان کندز از جنگ، خشونت و خون‌ریزی خسته شده‌اند و از این رو، تشنه آمدن صلح باثبات و پایدار اند. امید جبران افزود: «از طریق هنر نقاشی می‌خواهیم پیام پایان جنگ را برسانیم. می‌خواهیم به جهانیان و دو طرف گفت‌وگو‌کننده پیام بدهیم که همیشه به جای استفاده از تفنگ، از قلم استفاده کنند و با هم زنده‌گی مسالمت‌آمیز داشته باشند؛ آینده ما با تفنگ و انفجار ساخته نمی‌شود.»
به باور جبران، این قلم است که آینده کشور را رقم می‌زند و به گروه طالبان نیز پیشنهاد می‌کند که به جای تفنگ، به قلم روی بیاورد. او معتقد است که با نهادینه کردن فرهنگ هنر، می‌توانند طرف‌های درگیر جنگ را به کاهش خشونت و ختم جنگ ترغیب کنند.
هرچند بارها حکومت و شهروندان کشور از گروه طالبان خواسته‌اند که خشونت‌ها را کاهش دهند و به دور از خشونت با حکومت گفت‌وگو کنند، این گروه اما تاکنون زیر بار نرفته و به این خواست‌ها لبیک نگفته است.
از جانب دیگر آقای جبران خاطر‌نشان کرد که آن‌ها با نقاشی روی دیوارهای شهر کندز، در نظر دارند که به باشنده‌گان این ولایت زنده‌گی عاری از خشونت را پیشنهاد کنند. او گفت که با این کار مردم آگاهی بیش‌تری پیدا میکنند و جوانان به دوری از سلاح و استفاده از قلم ترغیب می‌شوند.
صدف دانش، از دیگر مسوولان برگزاری این نمایشگاه است. او می‌گوید که شماری از جوانان به منظور ختم جنگ و برقراری صلح در کشور، بر دیوارهای شهر کندز نقاشی کردند. بانو دانش گفت که باشنده‌گان کندز از ادامه جنگ و خون‌ریزی خسته شده‌اند، از این رو با نقاشی روی این دیوارها، از طرف‌های درگیر جنگ می‌خواهند که دست از جنگ و خشونت بردارند و صلح را ترجیح دهند. از سوی دیگر او بیان کرد که در گفت‌وگوهای صلح، دست‌آوردهای دو دهه اخیر نباید قربانی شود. به گفته صدف دانش، شهروندان کشور به ویژه باشنده‌گان کندز صلحی را می‌خواهند که حقوق همه اقشار به ویژه جوانان و زنان در آن در نظر گرفته شود.
بانو دانش گفت که پیام دیگر این نقاشی‌ها، روی آوردن به زنده‌گی مسالمت‌آمیز و پایان دادن به خشونت علیه زنان است. به گفته او، در ولایت کندز زنان بیش‌تر مورد خشونت قرار می‌گیرند و تنها در سال جاری، دو زن توسط شوهران‌شان در محله‌شان به قتل رسیده‌اند. وی گراف خشونت علیه زنان در ولایت کندز را بالا دانست و افزود: «هدف دیگر این نقاشی این است که خشونت علیه زنان کاهش یابد. زنان متاسفانه بیش‌تر مورد خشونت قرار می‌گیرند. ما به خانواده‌ها این پیام را می‌دهیم که از خشونت دست بکشند و زنده‌گی مسالمت‌آمیز را داشته باشند.»
پیش از این، ولایت کندز در صدر ولایت‌هایی جا گرفته بود که خشونت علیه زنان در آن‌ها به شکل قابل توجهی رخ می‌دهد.
بلال حبیبی نیز نقاش است و می‌گوید که با نقاشی روی دیوارها، می‌خواهند پل ارتباطی بین مردم و طرف‌های درگیر جنگ باشند. او می‌افزاید که شهروندان کندز دیگر تحمل ادامه خشونت و جنگ را ندارند، از این رو، شماری از جوانان رضاکار در نظر دارند تا با نقاشی روی دیوارها خواست‌شان را با طرف‌های درگیر جنگ مطرح کنند. به گفته وی، آن‌ها از وضعیت موجود خسته شده‌اند، زیرا هر روز نخبه‌گان، جوانان و شهروندان کشور کشته می‌شوند.
بلال حبیبی از طرف‌های درگیر جنگ، به ویژه طالبان، می‌خواهد که دست از کشتار شهروندان کشور بردارند و راه صلح را در پیش گیرند.
این نمایشگاه در حالی برگزار می‌شود که کندز وضعیت مناسبی ندارد و حتا یک بار در مرز سقوط قرار گرفت. با آن هم جوانان در این ولایت معتقد اند که هنوز برای صلح دیر نیست و هر زمانی که طرف‌ها تفنگ‌های‌شان را بر زمین بگذارند، باشنده‌گان کشور می‌توانند به رفاه و آسایش برسند. آنان به نقاشی در کوچه و پس‌کوچه‌های شهر کندز ادامه می‌دهند تا بقایای جنگ را بپوشانند و برای روزهای صلح‌آمیز زمینه‌سازی کنند.
