سیل و نشانه‌های مرگ هراسی
محمد آقازادهسیل بیست و پنج استان کشور را در معرض تهدید قرار داده و به همین دلیل از در و دیوار رسانه هشدارها می بارد،از همه خواسته می شود به سفرهای غیر ضروری نروند ، از حاشیه رودخانه هایی که امکان طغیان دارند دوری کنند ولی در عمل این هشدارها را جدی گرفته نمی شوند و آنها که باید سفر بروند می روند و بسیاری با شنیدن این هشدارها برای تماشای سیلاب به نزدیکی رودخانه ها می شتابند و خود را در معرض خطر مرگ قرار می دهند،آیا معنای این اقدام شجاعت ، تهور و بی باکی است ، حتما این طور نیست ، بلکه یکی از نشانه های “مرگ هراسی ” است که به صورت معکوس عمل می کند از ترس مرگ به آغوش اش گریختن
فارغ از مسئله جنگ ، انقلاب ها و یا امدادگران که خود را برای نجات کشور ، ارزشها و یا جان مردم را نجات دهند خود را در کانون اصلی خطر قرار می دهند انسانها در برابر خطر دو جور واکنش می دهند ، گریختن عقلانی از خطر و یا فرار از روی ترس و استیصال به سمت آن حادثه یی که آنها را می ترساند ، هر چقدر بیشتر بترسیم و دچار جبن و بزدلی باشیم بیشتر به سمت خطر می دویم ، این شجاعت وارونه کمتر مورد بجث قرار گرفته است ، ضربه رودررویی با واقعیت برهنه که از خیالی و نمادین تهی شده است یک شوک ایجاد می کند ، شوکی فلج کننده که فرد را وادار می کند مرگ -بخوانید خطر – را به فراموشی بسپارد تا با نیست شدن از ناپایدارِ روانی تخریب گر بگریزد ، چرا که تاب آوری در برابر آن آسان نیست
مسئله گریز به سمت خطر دلیل دیگری هم دارد ، روانشناسان باور دارند که ترس از مرگ ترس از زندگی کردن است ، وقتی فشارهای زندگی از حد بگذرد میل پنهان به خودکشی که با چهره بی تفاوتی نسبت به خطر خود را بیرونی می کند بیشتر و بیشتر می شود، یک صورت آشکار این پدیده مرگ سالیانه بالای بیست هزار نفر و ده ها هزار مجروح در جاده هاست ، شتابی که در رانندگی و شکستن قانون می بینیم یک خودکشی اعلام نشده است و سالهاست هشدارها در این زمینه بی ثمر مانده و به همین دلیل هشدار بی فایده در برابر خطر سیلابها همان جرکت در جاده خودکشی است که هر تعطیلی در کشور را خونین می کند ، البته یادداشتی در مورد اشتیاق مفرط به سفر در همین کانال نوشتم که می توانید پیدایش کنید و بخوانید ، البته شور زندگی می تواند نترسیدن از مردن و رنج کشیدن را بدنبال بیاورد ، کسانی که برای اصلاح امور و برای سعادت جمعی خود را به خطر می اندازد درست همانهایی اند که بسیار زندگی را دوست دارند ، بجای هشدار دادن باید زندگی را از دام گرفتاری بی حد در آورد و معنای بهتری به آن داد تا مردم سر سپرده زندگی شوند و جان خود را مفت به خطر نیاندازند ، به قول مالرو زندگی ارزش ندارد ولی هیچ چیز هم ارزش زندگی را ندارد.