سفره خالی کولبران

نگاه نو– بیکاری موجود ،نبود واحدهای صنعتی و عدم توسعه ی پایدار و مرز ی بودن مناطق کردنشین ایران موجب پدیداری کولبری شده است ،کولبری نه شغل است و نه حرفه بلکه بکارگیری تن انسان در حمل کالا در شرایط صعب العبور و سختی هوا که اساسا به علت مخاطرات و سختی های زیاد یکی از اقسام برده داری نوین محسوب می شود .شهرهای بانه ،سقز،مریوان و جوانرود بخش عمده ی کولبری کشور را تشکیل می دهند.

رشد و توسعه ی بازرگانی این شهرها بشدت وابسته به کولبری است چون تمام کالاهایی که می آورند از طریق کولبری و حذف تعرفه های گمرگی است لذا قیمت های پایینی نسبت به سایر مناطق کشور دارند و همین امر موجبات جذب گردشگران زیادی از کشور به این مناطق شده است.از دیگر سو کولبری و بازارچه های مرزی واقعیت این مناطق بوده و بخش لاینفک زندگی هزاران نفر کولبر است .چرخه ی کولبران ، متصل به بازار این مناطق است هرگاه یکی از چرخ دنده ها باز ایستد دیگری هم می ایستد .

کولبران ستمدیدگان عصر حاضر شمرده می شوند و از حداقل نانی که در می آورند در حال محروم شدن هستند . دولت باید در مقابل این ها احساس مسولیت نماید و برای برون رفت مشکل و معضل نان و معیشت کولبران گام های اساسی بردارد. زمانی دولت پدیده ی کولبری را شرمساری برای خود می دانست که در عصر کنونی شهروندان ایرانی برای بدست آوردن تکه نانی حلال چنین در صعوبت قرار دارند و شوربختانه امروز همین تکه نان آنها بریده می شود که این امر یک مصیبت است .بنابراین ضرورت بازشدن مرزها و تامین امنیت و معیشت کولبران و کاسبکاران این مناطق وجود دارد.تا نکند این مصیبت به رنج ماندگار تبدیل شود.

????حسین احمدی نیاز
وکیل پایه دادگستری