شهروندان درجۀ چندم!
احمد زیدآبادی نگاه نو- اگر در کشوری اروپایی یا آسیایی، رهبر یک حزب سیاسی، رقیب انتخاباتی خود را به جذب آراء شهروندان یهودی آن کشور برای پیروزی در انتخابات – به عنوان امری مذموم – متهم کند، چه اتفاقی می‌افتد؟
پاسخ روشن است. بلافاصله رهبران اسرئیل، آمریکا، اروپا و سران جوامع یهودی در سرتاسر دنیا، آن رهبر سیاسی را به عنوان نژادپرست، فاشیست و یهودستیز محکوم می‌کنند.
از نگاه من البته حق دارند که او را محکوم کنند چرا که رأی شهروندان یهودی با غیریهودی، هیچ تفاوتی ندارد. حال بنگرید به تبلیغات انتخاباتی بنیامین نتانیاهو رهبر حزب راستگرای لیکود که با لحنی زننده پی‌در‌پی رقبای میانه‌رو و چپگرای خود را به تلاش برای جذب آراء عرب‌های شهروند اسرائیل متهم می‌کند چنانکه گویی عرب‌های اسرائیلی شهروند درجۀ چندم‌اند و رأی افرطی‌ترین و خشن‌ترینِ یهودیان بر رأی میانه‌روترین و صلح طلب‌ترین عرب‌ها برتری دارد!
بر نتانیاهو و دارو دستۀ افراطی‌اش قاعدتاً حرجی نیست، اما دریغ از اعتراض یک رهبر آمریکایی یا اروپایی که از او بپرسد تو چطور رئیس دولتی هستی که رسماً رأی بخشی از شهروندان کشورت را خوار و بی‌مقدار می‌شمری و در همان حال، مدعی حقوق تک تک شهروندان یهودی در سراسر جهان می‌شوی؟