“کورش کبیر” یک” فرصت” یا یک “معضل”
✍? منصور اسعدی
نگاه نو- چهار دهه است که نظام جمهوری اسلامی با شعار طاغوت ستیزی و فقر ستیزی برگستره ی ایران بزرگ فرمانروایی می کند.
دو شعار بزرگ و پر مغز و دلنشین.
با “مرگ بر شاه” شروع کردیم . شاه را بیرون نمودیم و هم زمان کوشیدیم آثار به جامانده از شاه و شاهان را نیز محو کنیم!!!
مردم فقر و رنج کشیده و خان گزیده به این گمان که منجی خود را یافته اند، سنگ تمام گذاشتند و سمعا” و طاعتا” از هیچ حمایتی فروگذار نکردند.
در دور افتاده ترین روستاها مردم را ترغیب به ساخت اماکن مقدس کردیم ولی از زدودن علف های هرز روییده در تخت جمشید و پاسارگاد به بهانه ی” اثار شاهان بودن” دریغ کردیم.
فکر می کردیم اگر به این بناها توجه کنیم شاهان دوباره می ایند و مردم را تحت سلطه می گیرند!! .
چهل سال گذشت، همزمان با بی اعتنایی به میراث فرهنگی و ملی مان، خودمان به کاخ های سعد اباد نقل مکان کردیم و مردم را به پوشیدن” لنگ” ترغیب کردیم. به گونه ای دیگر، اشرافی گری را رواج دادیم و فقر همچنان ماند و ماند.
دیگران چه کردند؛
مصر ، اهرام فراعنه را که یادگار ستم های طاقت فرسای شاهان بود،انقدر زیبا به تماشای جهانگردان گذاشت که سالانه درآمدی چند میلیارد دلاری نصیب مردمش کرده و مردمش، امروز ،شاهان ظالم قدیم را به منبع خیر و برکتی عظیم برای خود تبدیل کرده اند و به ان بناها افتخار میکنند (مصر سالانه ده میلیارد دلار درامد گردشگری از اهرام ثلاثه دارد)!!!
در عین حال ، مصریان، همچنان به مسلمان بودن خود پایبندند.!!!!!
یونان ، ستون های باقی مانده از اکروپلیس را همچون زیباترین کلیساهای اروپا آذین بست تا من و توی مسلمان برای دیدنش میلیون ها تومان از ثروت ملی مان را به دلار تبدیل کنیم و سفری چشم نواز به اروپا داشته باشیم.(درامد یونان از صنعت گردشگری را تا سال ۲۰۲۱ سالانه حدود۲۰ میلیارد یورو تخمین زده اند)
خودشان نیز کلیسای هفتگی شان پابرجاست.!
عربستان ،قبرستان بقیع شیعه را – علی رغم دشمنی اشکارش با تشیع- در قلب زمانداری اش حفظ کرده تا جمعیت چند صد هزارنفری شیعیان، انگیزه ی تجارت و زیارت خود را از دست ندهند و درامد خادمان حرمین شریفین!!! جای خود باقی بماند. هرچند ریختن خون علویان در ایین وهابیت مباح باشد.!!! مهم ،کسب درامد است.
کدام کشور اروپایی و اسیای جنوب شرقی را برایتان مثال بزنم که زنده ی میراث گذشتگانشان نباشند.
وقتی ما به کورش و پاسارگاد و تخت جمشید و … اهمیت ندادیم، دیگران برایمان تصمیم گرفتند و تصمیمشان مورد استقبال قرار گرفت حال با هر نیتی چه دوستانه چه دشمنانه!!
مردم منتظر نامگذاری روزی به نام “هویت و ملیت” شان بودند،حکومت تعلل کرد ،دیگران وارد میدان شدند.!!!
امروز دولت مجبور است در هر سال میلیاردها تومان هزینه کند و نیروهای امنیتی و راهداری و … را گسیل نماید تا جلوی دشمنی را در قلب سرزمین خود بگیرد. دشمنی از جنس مردم!!!!
این را از دوربین های امنیتی فراوان، پیامک های هشداردهنده، گاردریل ها ی نصب شده در مسافتی طولانی و ایجاد خاکریزهای چند کیلومتری در اطراف پاسارگاد میتوان متوجه شد. خاکریرهایی که نمونه اش را تاکنون فقط در خوزستان و مناطق جنگی بیشتر دیده ایم.!!
من نه آن اعتقادات افراطی دیگران، نسبت به کورش را دارم نه آن “عرب زدگی” های بی حد و حساب دلواپسان را. اما معتقدم؛ اگر به مجموعه ی تاریخی پاسارگاد توجهی در خور صورت گیرد درامدی حاصل خواهد شد که حداقل مردم فارس را از فقر و نداری موجود نجات دهد و جوانان بیکار منطقه را از بیکاری.
حتی مرده و مومیایی کورش و ستون های شکسته ی پاسارگاد این پتانسیل را دارد که جهانگردان سراسر جهان را به تعظیم وادارد و مردم سرزمین مان را در ریشه کنی فقری که چهل سال وعده اش را داده ایم و موفقیتی نداشته ایم یاری نماید.
می توان چون مصر و یونان هم دین داشت و هم هویت. اگر جنگ مذهب و ملیت را به اشتی و وطن دوستی تبدیل نماییم.