توصیه به برخی نمایندگان: اشتباه فردی را به آبرو و شرافت یک قوم گره نزنیم 

✍? سهند ایرانمهر

نگاه نو-  استفاده ابزاری از هرچیزی مذموم است. بویژه آنکه برای تمنیات یا توجیه اشتباهات شخصی باشد. خوشبختانه فیلم رفتار نابهنجار و دور از ادب یک نماینده مجلس به متصدی گمرک را بسیاری از طریق فضای مجازی دیده‌اند. (این هم از مزایای فضای مجازی است که البته بسیاری از مسئولان نسبت به آن احساس ناخوشایندی دارند).

بعید می‌دانم وقتی نماینده مورد اشاره، بی‌ادبی می‌کرد، کسی این تلقی را داشت که این مردم شریف بلوچ‌اند که مشغول بی‌ادبی‌اند یا چنین رفتاری، بازتاب رفتار مردم بلوچ است( شخصا دوستان بلوچی دارم که به جرات می‌گویم در ادب و وقار یگانه‌اند و بازتابی از قوم و هویت تاریخی خود).

 آن رفتار، رفتار یک فرد حقیقی( فارغ از مذهب و قومیت) بود که به ظن جایگاه حقوقی‌اش این اجازه را به خود داده بود که چنین رفتار کند. نه صرفا آن متصدی گمرک که حتا اگر یک شهروند بلوچ، در چنین موقعیتی قرار می‌گرفت و فرصت و فضای لازم را داشت، واکنشی مشابه به رفتار این نماینده نشان می‌داد.

 بی‌اخلاقی دوم این نماینده( که نمیدانم چه چیزی را نمایندگی میکند؟) آن است که به جای عذرخواهی، قوم ایرانی، تاریخی و ریشه‌دار بلوچ را سپر رفتار زشت خود  و آبروی آنان را وجه‌المصالحه، اشتباه خود می‌کند و در کمال جسارت مدعی است که به لباس و مذهب و قومیت بلوچ(!) توهین شده است.

  واکنش شهروندان داخل گمرک به این نماینده، به رفتار خود اوست و بدون درنظر داشتن قومیتش یا مذهبش( متاسفانه هستند نمایندگانی که به ویترینی از از رفتارهای نابهنجار تبدیل شده‌اند اما  آن را در لفافه قومیت پیچانده‌اند ) .

فردی هم که واکنش نشان داد اگرچه میتوانست به گونه مناسب‌تری عمل کند اما با علم به اینکه او عضوی از مجلس است و چنین رفتاری دارد، برانگیخته شد نه بواسطه قومیت آن نماینده، بنابراین این واکنش در زمانه‌ای که شهروندان به خودآگاهی نسبت به حقوق خود رسیده‌اند و زمانه « رعیتی» را سپری شده می‌دانند، کاملا بدیهی است.

از یک نماینده مجلس و کسانی که ریش و قیچی تعیین صلاحیت بدست آنان است، هم انتظار می‌رود بجای ملاحظات فردی، کمی هم به معیارهای اخلاقی به معنای مصطلح آن توجه کنند تا سطح مجلس و نمایندگان آن بدان درجه نزول پیدا نکند که مردم عادی لازم باشد اصول اولیه ادب را برای آنان هجی کنند.