شاعری که با سمبل‌ها علیه سانسور ایستاد، درگذشت
- اسماعیل خویی، شاعر، عضو برجسته تاریخ کانون نویسندگان ایران و از سیاسی‌ترین چهره‌های ادبی دهه‌های اخیر، بنابر اعلام خانواده‌اش، بر اثر ذات‌الریه‌ی شدید در لندن درگذشت.
▫️خویی متولد مشهد بود و در دهه ۴۰ در لندن دکترای فلسفه گرفت و به ایران بازگشت. او از پایه‌گذاران کانون نویسندگان ایران و نزدیک‌به جریان چریکی «فداییان خلق» بود.
▫️خویی، به‌سبب کارها و دیدگاه‌اش از سوی ساواک، از تدریس در دانشکده تربیت معلم کنار گذاشته شد و پساز انقلاب هم به سبب نزدیکی جریان چریکی، نخست مدتی مخفیانه زندگی کرد و پساز آن از کشور خارج شد و به لندن رفت.
- شعر خویی به، گرایش‌های اجتماعی‌وسیاسی، تصویرسازی‌های استادانه و نیز استفاده از نمادها و سمبل‌ها برای فرار از سانسور شناخته می‌شود و آثارش به زبان‌های انگلیسی، فرانسه و روسی برگردانده شده.
زان رهروان دریا؛ ما بودگان؛ کابوس خون‌سرشتهٔ بیداران؛ گزارهٔ هزاره؛ شاعر خلقم، دهن میهنم و پژواک جان‌سرود دل‌آیینگان از مهم‌ترین دفترهای شعر او است.
او که ۱۰سال پیش، جایزه‌ی ادبی روکرت در کوبُرگ را برد. از جمله سرده بود: «یک پنجره ست شاعر/ شاعر کسی‌ست که می‌ترسد/ و سخت می‌ترسد/ و از همین روست/ که رو به آفتاب/ می‌نشیند…»