سومین نشست دوحه؛ جنگ و صلح افغانستان «تنها یک بازنده یا یک برنده ندارد»
🖊محمود صیقل
نماینده پیشین افغانستان در سازمان ملل
سومین نشست نمایندههای ویژه کشورها که قرار است جهت انسجام تعامل جهان با افغانستان در ۳۰ ژوئن توسط سازمان ملل در دوحه دایر گردد، تحرکاتی را از جانب بازیکنان مختلف در منطقه و جهان به وجود آورده است. سازمان ملل از بدتر شدن أوضاع کشور در ابعاد مختلف گزارش میدهد، ولی با سیاست متفرق جهان به جای رسیدگی به عوامل آن، در صدد مدیریت آن از طریق مماشات با امارت اسلامی است.
سه همسایه افغانستان (ایران، پاکستان و چین) همراه با روسیه در قالب «کمیته تماس منطقهای» و «فارمت مسکو» در پی تحکیم امتیازات منطقه در قبال حل قضایای افغانستان، به دور از امریکا و متحدینش است. امریکا نیز با شماری از کشور های منطقه منجمله قطر، ترکیه، امارات متحده عرب، ازبکستان و تا اندازه یی با پاکستان و همچنان در نیویورک بیشتر با معاون دبیرکل سازمان ملل در امور سیاسی و شکل دادن پیشنهادات ارزیابی مستقل بحث برانگیز ملل متحد از اوضاع افغانستان که قرار معلوم آجندای نشست دوحه را رقم میزند، همآهنگی هایی را انجام داده است. امارت اسلامی شرکت در این نشست اعلان نموده است که به اعتراض وسیع جریانهای مخالفشان روبرو شده است. شماری از این جریانها جهت انسجام مواضع در نشستی در وین پایتخت اتریش گردهم آمدهاند.
موضعگیری کشور های فوق الذکر ریشه در روابط بین خودشان در چند دهه گذشته به ویژه با حضور و خروج نیروهای امریکا و ناتو در افغانستان، و استفادههای ابزاری از حکومت سرپرست برعلیه همدیگر دارد. بدون شک، جنگهای اکراین و غزه، تنشها در تایوان و زورآزماییها در حوزه آسیا-اقیانوسیه نیز بر موضعگیریها در قبال افغانستان سایه افکنده است.