محرومیت از آموزش و روآوردن دختران به تجارتهای کوچک
پس از بسته شدن دروازههای دانشگاهها و مکتب/مدرسه ها به روی دختران دانشجو و دانشآموز شماری از آنان رو به سرمایهگذاریهای کوچک آوردهاند.
آنان هدف از رو آوردنشان به سرمایهگذاریهای کوچک را تأمین نیازهای خانواده هایشان میگویند.
فریما که دانشجوی دانشکده اقتصاد در یکی از دانشگاههای خصوصی کابل بود میگوید که پس از محدودیتها بر آموزش دکان لوازم آرایش را باز کرده و یگانه سرپرست خانواده سه نفریاش است.
فریما، به خبرگزاری، گفت: «قبلا که من دانشجو بودم فامیل حمایت میکرد بعد از ان وقتی امارت اسلامی آمد پوهنتونها بسته شد و ما خانه نشین شدیم مشکلات هم شد و شوهرم هم وفات کرد و خدم مجبور شدم که دکان را باز کنم.»
نبیلا، دانشجو، گفت: «خواست ما از امارت اسلامی همین است که زمینه کار را برای ما ایجاد کند و دانشگاه و مکاتب را بروی دختران و زنان باز کند.»
شماری از بانوان تجارتپیشه میگویند بازار فروششان نسبت به سالهای گذشته کمرنگ شده است و از امارت اسلامی میخواهند تا برای کالاهایشان بازاریابی کند.
شکریه، تجارتپیشه، گفت: «خواست ما از امارت اسلامی همین است که برای خانمها مخصوصن خانم های که در عرصه صنایع دستی دارند زمینه کاری را ایجاد کند و بیشتر نمایشگاه را دایر کنند و اثار را که ایجاد و یا خلق میکنیم خوب است که در نمایشگاه بنمایش بگذاریم.»
شاکره، تجارتپیشه دیگر، گفت: «شوهرم کار میکرد ولی فعلا بیکار است و در خانه است و خودم تنها نانآور خانه استم و همینجا کار میکنم از امارت اسلامی خواهش میکنم که برای ما زمینه کارو بار بیشتر فراهم بسازد.»
رییس اتاق صنایع و تجارت زنان نیز میگوید که بیش از نه هزار خانم ثبت اتاق تجارت هستند که در سکتورهای مختلف با جواز فعالیت میکنند.
سلما یوسفزی، رییس اتاق صنایع و تجارت زنان، گفت: «به تعداد ۹ هزار و ۱۲۶خانم است که ثبت و راجستر اتاق تجارت است البته در سرتاسر افغانستان و جواز های مختلف دارند از سکتورهای مختلف.»
پس از بسته شدن دروازههای دانشگاهها و مکتبها به روی دختران دانشجو و دانشآموز شماری از آنان به دلیل چالشهای اقتصادی رو به سرمایهگذاریهای کوچک آوردهاند.