«من می خواهم درس بخوانم.» “اين روياي منه و من هميشه براي آن ميجنگم”
ادیسه ها همه جا می رسند، سقفی که توسط امواج انفجاری حفر شده بود، همکلاسی ها یکدیگر را به سوی امنیت می کشیدند– بازماندگان یک بمب گذاری انتحاری در یک سالن مطالعه کابل صحنه هایی از وحشت را پس از آنچه که باید یک امتحان معمولی بود توصیف می کردند.
وجیهه ۱۹ ساله یک روز پس از فرار از یورش که به کشته شدن ۳۵ نفر رسید، گفت: آموزش و پرورش سلاح ماست و آنها می خواهند این سلاح را از ما ببرند.
او به خبرگزاری فرانسه گفت: «من می خواهم درس بخوانم.» “اين روياي منه و من هميشه براي اون ميجنگم”
روز جمعه يک بمب گذار خود را در بخش زنان يک سالن مطالعه جدا از جنسيت در ناحيه غربی دشت برچی منفجر کرد.
صدها دانش آموز از جامعه هزاره شیعه که از لحاظ تاریخی تحت ستم قرار گرفته بودند، هنگامی که این یورش آغاز شد، برای آزمایش در مرکز آموزشی عالی کاج ساکن می شدند.
وجیهه پس از بازدید مجدد از صحنه اتاق مدرسه ویران شده می گوید: «ما در کلاس درس نشسته بودیم و تازه امتحانمان را شروع کرده بودیم که ناگهان صدای تیراندازی به وجود آمد.»
مهاجم — یک مرد بلند قد با لباس خستگی های نظامی و در دست داشتن اسلحه — به طور مداوم شلیک کرد ، او گفت ، مجبور دختران به پنهان شدن در زیر نیمکت.
وجیهه گفت: «بعد از تیراندازی انفجاری رخ داد و تمام سقف کلاس سقوط کرد، بعد سکوت کاملی رخ داد.»
وجیهه با بازگو کردن داستانش با حجاب و روسری/چادر خاکستری گفت که دو تن از دوستانش و یک معلم را در این حمله از دست داده است.
در پی آن دیوانه وار، او دوستان و دانش آموزان پسرش را دید که برای فرار می خزیدند.
“دیدم پسرها از دیوار مرتب بالا می آیند و دخترها را همراه خود می کشند. من یک پسر را دیدم که خودش مجروح شده بود اما مدام دخترها را بیرون می کشید.»
او می گوید: «نمیدانم چگونه از کلاس فرار کردم. نمیدانم چطوری از دیوار رد شدم”
-هيچوقت درس نميخوام –
ارسلان ۱۸ ساله که در حیاط مرکز در حال نوشتن آزمون خود بود، اجساد زنانی را دید که در کف سالن به زمین کشیده شده بودند.
“وحشتناک بود. همه جا هرج و مرج وجود داشت.» آرسن که بقای خود را به تصمیمش برای نشستن در خارج از کلاس اعتبار می دهد.
“من دو تا دختر رو بيرون کشيدم ولی نتوانستم ادامه بدم”
وی گفت کسانی که در پشت این حمله قرار دارند و هنوز هیچ گروهی ادعا نکرده است، هدف آن جلوگیری از پیشرفت هزاره ها است.
“آنها می خواهند ما را به طور کامل از بین ببرند. چرا به هیچ جامعه دیگری حمله نمی کنند؟»
هزاره های حاشیه نشین تاریخی بین ۲۰ تا ۲۵ درصد از ۳۸ میلیون شهروند افغانستان را شامل می شوند.
این گروه زمانی که نیروهای به رهبری آمریکا دولت قبلی طالبان را در سال ۲۰۰۱ برانند، به طور گسترده ای بهره مند شد.
آنها توانستند فرزندان خود را در مدارس – از جمله دخترانشان – قرار دهند و به تعداد بی سابقه ای وارد صحنه سیاسی و نیروی کار شدند.
با این حال اخیرا آنها در برخی از وحشیانه ترین حملات در افغانستان هدف قرار گرفته اند، برخی ادعا شده توسط گروه دولت اسلامی که آنها را به عنوان یک عوضی می بیند.
اما آرزو جاغوری، ساکن دشت برچی گفت هیچ چیز آنها را از جستجوی آموزش و پرورش باز نخواهد داشت.
این جوان ۱۶ ساله عهد کرد: «ما هرگز از مطالعه دست بر خواهیم داشت، مهم نیست چه اتفاقی بیفتد.»
او می گوید: «ما برای کسانی که در این مسیر جان خود را از دست داده اند احساس غم می کنیم، اما به خودمان افتخار می کنیم.» “هيچ چیزی نمی تواند جلوي ما رو بگيره”