دیپلومات: استراتیژی خروج امریکا از افغانستان بی‌نهایت ناموفق بود

یک دیپلومات پیشین ایالات متحده در کابل روز سه شنبه ۳۰ اگست (هشتم سنبله/شهریور) گفت که باوجود ۲۰ سال حضور نظامی در افغانستان، استراتیژی خروج امریکا از این کشور بی‌نهایت ناموفق بود.

ایرل انتونی وین، معاون پیشین سفارت ایالات متحده در افغانستان، این اظهارات را در نشستی به میزبانی مشترک ویلسن سنتر و صدای امریکا، با حضور دو وزیر حکومت پیشین افغانستان بیان کرد.

وین با اشاره با توافق دوحه میان ایالات متحده و گروه طالبان گفت:‌ “ما یک توافق بسیار بد با طالبان انجام دادیم. این توافق را بسیار ضعیف تطبیق کردیم.” او افزود که روند خروج قوای ایالات متحده که رییس جمهور و سایرین خواهان آن بودند، با اشتباهات جدی همراه بود.

این دیپلومات ایالات متحده همچنین گفت امریکا در جریان ۲۰ سال حضور در افغانستان بالای برنامه‌های “بسیار بسیار خوب” سرمایه گذاری کرد نسل جوان از آن مستفید شد، از جمله رسانه‌های آزاد که در منطقه بی‌نظیر بود و جوانان تحصیل کرده که آمادهٔ گرفتن قدرت در آن کشور بودند.

اما به گفتهٔ وین، با خروج قوای ایالات متحده از افغانستان همه این دست آورده‌ها با خطر مواجه شده اند و افزود که “میلیون‌های افغان به دلیل کمبود غذا و خدمات صحی با خطر مرگ مواجه اند و شاید هم شماری زیادی آنان جان باخته باشند که تعداد آنان را نمی دانم.”

این دیپلومات امریکا که در یک سالگی خروج آخرین نظامی ایالات متحده از افغانستان صحبت می کرد، هچنین گفت که واشنگتن، افغانستان را در یک وضعیت پیچیده ترک و اهرم فشار زیادی بر طالبان ندارد. او افزود، طالبان آنچه را که به مثابهٔ یک پیروزی تاریخی تلقی می کنند، فقط در صدد تحکیم قدرت و رژیم اسلامی‌شان استند.

وین با اشاره به کمک‌های بشری ایالات متحده در یک سال گذشته گفت که به باور او، ایالات متحده در مقابل افغانستان مسوولیت دوامدار دارد، زیرا امریکا بالای نسلی از افغان‌ها سرمایه گذاری کرده است که به “ارزش‌های ما” اعتقاد دارند.

با گذشت یک سال از خروج نیروهای ناتو به رهبری ایالات متحده از افغانستان، با وجود تلاش‌های پیهم طالبان تا حال هیچ کشوری ادارهٔ سرپرست این گروه را به رسمیت نشناخته است.

میرویس بلخی، وزیر معارف حکومت پیشین افغانستان که در این نشست نیز صحبت می کرد، گفت که به رسمیت شناختن طالبان از سوی جامعهٔ بین المللی احتمالاََ آجندای بزرگ طالبان نباشد.

به باور بلخی، طالبان یک گروه سازمان یافته ایدیولوژیک نیست که برای کسب قدرت و آینده افغانستان و مردم آن آجندا داشته باشد. این مقام حکومت پیشین افغانستان افزود که با گذشت یک سال از سلطهٔ طالبان بر آن کشور، تا حالا حتا یک مقاله در مورد ساختار سیاسی افغانستان ارایه نشده است.

به گفتهٔ بلخی، طالبان نه تنها از یک دست اداره نمی شوند، بلکه گروه‌های متعدد طالبان با آجندای متفاوت فقط در پی اهداف مشخص خود استند. اما ادعا کرد که میان گروه‌های متعدد طالبان، القاعده و سایر گروه‌های تروریستی بین المللی همبستگی و رابطه وجود دارد و نمی توان طالبان و القاعده از هم تفکیک کرد.

رنگینه حمیدی، آخرین وزیر معارف حکومت پیشین افغانستان، نیز در این نشست شرکت داشت. بر خلاف وین و بلخی، خانم حمیدی در این نشست گفت که افغانستان در جریان ۲۰ سال حضور جامعهٔ بین المللی از لحاظ سیاسی دستخوش انقسام سیاسی بود که جناح‌های مختلف سیاسی در جستجوی آجنداهای خود بودند.

حمیدی افزود: “حتا در بخش سکتور و صنعت خدماتی مانند وزارت معارف ما به طور دسته جمعی یک دیدگاه مشترک برای خدمت نداشتیم و فکر می کنم که داستان حکومت جمهوری نیز در ۲۰ گذشته همین بود” زیرا جناح‌های مختلف نمی دانستند که به کدام سمت روان استند.

این مقام حکومت پیشین افغانستان گفت: “متاسفانه سقوط سال گذشته نتیجهٔ نبود وحدت بود…هر سازمانی بدون دیدگاه سقوط می کند.”

به گفتهٔ حمیدی، در ۲۰ سال گذشته، با بخشی از جامعهٔ افغانستان برخورد به گونه‌ای صورت گرفت که مردم آن خود را با طالبان همسو کردند و “من از سقوط ابداََ متعجب نشده ام.”