بی‌توجهی به مشکلات مردم در فصل سرما فاجعه خلق می‌کند

فرا رسیدن فصل سرما به مشکلات شهروندان افزوده است. هم اکنون برف در نقاطی از افغانستان باریده و هوا سرد شده است. بیش‌تر مردم در شهرها مواد مورد نیاز زمستان‌شان را ندارند، زیرا شمار زیادی از آنان عایدشان را از دست داده‌اند. شاید کم‌تر کسی در داخل شهرها آذوقه و مواد سوختی مورد نیاز زمستان‌شان را تهیه کرده باشد. مردم ولایات نیز به دلیل خشک‌سالی و مشکلات بسته بودن مرز، عاید چندانی نداشته‌اند که بتوانند با اتکا به آن، زمستان‌شان را سپری کنند.

با توجه به وضعیت، زمستان پیش‌رو می‌تواند از دو نگاه شهروندان را با چالش روبه‌رو کند. اول این‌که بهای مواد اولیه و سوختی هنوز بلند است. متاسفانه هیچ گونه تلاش برای کاهش قیمت‌های این مواد صورت نگرفته است. با توجه به شرایط اقتصادی نابه‌سامان در کشور و تأخیر در اجرای معاشات کارمندان حکومت، این مشکل رفته رفته به یک معضل جدی برای افغانستان بدل می‌شود. جلوگیری از بحران بشری احتمالی در فصل سرما نیازمند اقدامات اساسی است تا قیمت‌ها به سطح توانایی مردم عیار شود. مردم باید از همین حالا برای زمستان‌شان آماده‌گی بگیرند و مواد بخرند، زیرا ممکن است که با رسیدن فصل سرما، قیمت مواد اولیه و سوختی  به مراتب افزایش یابد.

مشکل دوم نیز صعب‌العبور بودن راه‌ها است که سرانجام در فصل سرما به بسته شدن مسیرهای برخی از ولایت‌ها می‌انجامد. هم اکنون باشنده‌گان برخی از ولایت‌ها با این خطر روبه‌رو هستند. دایکندی، بامیان، غور و بخش‌هایی از غزنی، بدخشان، میدان‌وردک، نورستان، بلخ، پروان، پکتیکا، بغلان، پنجشیر، تخار، فاریاب، سمنگان و زابل از نقاطی است که راه‌های منتهی به آن‌ها در جریان فصل زمستان بسته می‌شود. در کل اگر برف‌باری در زمستان پیش‌رو بیش‌تر باشد، شاهراه‌هایی مانند سالنگ، کوتل شیبر و ماهیپر به روی تردد بسته می‌شود.

همین اکنون شاهراه سالنگ به روی تردد موترهای تناژ بلند بسته شده است. مسوولان این شاهراه شام پنج‌شنبه، سیزدهم عقرب گفتند که به دلیل بارش برف، مجبور شده‌اند که این مسیر را به روی تردد موترهای تریلری ببندند. حتا آنان به موترهای مسافربری نیز تذکر دادند که حین گذر از این مسیر، وسایل مورد نیازشان، از جمله غذا، البسه و زنجیر تایر را با خود داشته باشند. این وضعیت در واقع زنگ خطری است که نهادهای مسوول را متوجه چالش‌های احتمالی می‌سازد.

در حال حاضر که هوا سرد شده و نیاز است که همه برنامه‌ها برای مهار حوادث فصل سرما هم اکنون روی دست گرفته شود. در جریان سال‌های گذشته، وزارت دولت در امور رسیده‌گی به حوادث، وزارت مهاجرین و عودت‌کننده‌گان و دیگر نهادهای مسوول دست‌کم در مورد برنامه‌های‌شان وضاحت می‌دادند. آنان می‌گفتند که سقف بودجه‌شان برای مهار حوادث در چه سطحی است و به چه اندازه پول برای مهار حوادث احتمالی و رسیده‌گی به وضعیت بی‌جاشده‌گان نیاز دارند. متاسفانه در جریان سال روان هیچ‌گونه معلوماتی در این مورد داده نشده است. از وضعیت حکومت سرپرست طالبان نیز طوری برداشت می‌شود که هنوز برنامه‌ای برای مواجهه با این وضعیت وجود ندارد و رسیده‌گی به‌موقع مشکلات فصل سرما در اولویت‌هایش نیست.

با توجه به شرایط و خاموش ماندن مسوولان، به نظر می‌رسد که طالبان شاید روی کمک‌های بشردوستانه نهادهای بین‌المللی برای مهار هر گونه وضعیت حساب کرده‌اند. هرچند برنامه غذایی جهان و برخی دیگر از نهادهای بین‌المللی روند کمک‌ها را تسریع بخشیده‌اند، اما این کمک‌ها به هیچ صورت کافی نیست. در صورتی که راه‌ها بسته شود، حتا نهادهای بین‌المللی نیز در رساندن کمک‌ها به مشکل برمی‌خورند. مهم‌ترین مساله برای رفع بحران، اقدامات پیش از وقت است که سبب جلوگیری از حوادث می‌شود.

به منظور آماده‌گی برای فصل سرما و جلوگیری از بروز حوادث احتمالی در آن، نیاز  است که همین حالا معاش کارمندان ملکی که اجرای آن به تاخیر افتاده است، پرداخت شود تا آنان بتوانند مواد اولیه و سوختی‌شان را تهیه کنند. در صورتی که این کار در زمان آن انجام نشود، مشکلات از کنترل خارج خواهد شد. هم‌چنان این کار نیاز به کنترل نرخ‌ونوا دارد که باید هرچه زودتر صورت گیرد تا مردم بتوانند مواد مورد نیازشان را برای زمستان بخرند. در کنار این، به کسانی‌که در نقاط صعب‌العبور زنده‌گی می‌کنند، باید کمک‌ها برای فصل سرما از همین حالا فرستاده شود. این کمک‌ها باید مواد خوراکی، سوختی، صحی و البسه را شامل باشد تا مردم از مشکلات زمستان در امان بمانند. هرگونه بی‌توجهی و کم‌کاری در این راستا فاجعه خلق می‌کند که حکومت سرپرست طالبان پاسخگوی آن خواهد بود.