ناامیدی دانشجویان شمال از ادامه تحصیل؛ «هنوز طرزالعمل بازگشایی دانشگاه‌ها نهایی نشده است»
شماری از دانشجویان دانشگاه‌های دولتی در شمال کشور می‌گویند که نامعلوم بودن سرنوشت دروس‌شان، آنان را سخت نگران کرده است. این دانشجویان می‌گویند که اگر دانشگاه‌های دولتی به‌زودی بازگشایی نشود، بیش‌تر جوانان از ادامه تحصیل در کشور ناامید می‌شوند. در همین حال مسوولان دانشگاه‌های دولتی در شمال می‌گویند تا هنوز طرزالعمل خاصی برای بازگشایی دانشگاه‌ها دریافت نکرده‌اند.
بنفشه ۱۸ ساله امسال به دانشکده اقتصاد دانشگاه دولتی فاریاب راه یافته است، اما اکنون از بسته بودن دانشگاه به روی دانشجویان نگران است. او به خبرگزاری می‌گوید: «به بسیار مشکلات درس خواندم، گرمی و سردی نگفتم، شب و روز زحمت کشیدم تا به رشته دلخواهم در دانشگاه راه پیدا کنم، اما حالا نمی‌فهمم به خاطر کامیاب شدنم خوشحال باشم و یا به خاطر بسته بودن دانشگاه ناراحت!»
با تسلط طالبان بر کابل، دانشگاه‌ها در سراسر کشور تعطیل شد، اما دانشگاه‌های خصوصی سه هفته پیش تحت شرایط تازه بازگشایی شد. در دانشگاه‌های خصوصی، «پرده شرعی» میان دانشجویان پسر و دختر آویزان می‌شود و هم‌چنان راه رفت‌و‌آمد دانشجویان پسر و دختر از هم جدا شده است.
مهدی حسینی، دانشجوی سال آخر دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه بلخ، با ابراز نگرانی از بسته ماندن دانشگاه‌ها می‌گوید: «چهار سال زحمت کشیدم، با مشکلات فراوان اقتصادی درس خواندم. نیم روز کار می‌کردم و نیم روز به دانشگاه می‌رفتم، به امید این‌که امسال دانشگاه را تمام می‌کنم و وظیفه خوب پیدا می‌کنم؛ اما حالا با بسته بودن دانشگاه‌ها با سرنوشت ناروشن روبه‌رو شده‌ام. معلوم نیست که دانشگاه را تمام می‌کنم یا خیر.»
با این حال پراکنده شدن کادر مسلکی و علمی کشور در جریان نزدیک به دو ماه گذشته، از دیگر چالش‌هایی است که دانشجویان را نگران کرده است. در حال حاضر شمار زیادی از استادان مسلکی، کشور را ترک کرده و شماری دیگر نیز در صدد خارج شدن از کشور هستند.
حسیب‌الله رحمانی، دانشجوی دانشگاه جوزجان، می‌گوید: «نگرانی‌ها از بسته ماندن دانشگاه‌های کشور رو به افزایش است. همه دانشجویان دچار سردرگمی هستند و با گذشت هر روز این نگرانی‌ها بیش‌تر می‌شود. جوانان انگیزه خود را از دست داده‌اند و معلوم نیست چه زمانی دانشگاه‌ها شروع می‌شود و از طرف دیگر بسیاری استادان مسلکی نیز دانشگاه را ترک کرده‌اند. اگر دانشگاه هم شروع شود، با کدام امید به دانشگاه برویم؟»
بربنیاد آمار وزارت تحصیلات عالی، ۳۹ دانشگاه دولتی در افغانستان فعالیت دارد، اما با بسته بودن این دانشگاه‌ها اکنون سرنوشت هزاران دانشجوی دختر و پسر ناروشن است. مسوولان پیشین وزارت تحصیلات عالی گفته بودند که اختلاف در وزارت تحصیلات عالی نسبت به تدریس مختلط دختر و پسر سبب تاخیر در بازگشایی دانشگاه‌های دولتی شده است.
محبوبه، یک تن از دانشجویان دانشگاه دولتی ولایت سرپل، به می‌گوید: «از بی‌سرنوشت ماندن و شروع نشدن درس‌های دانشگاه نگران هستیم و همه ما می‌خواهیم هرچه زودتر دانشگاه‌ها شروع شود. تا چه زمانی باید این‌گونه بی‌سرنوشت باشیم؟ دانشگاه یک نهاد آموزشی است و هرچه زودتر باید دوباره آغاز شود، در غیر آن بیش‌تر جوانان مجبور می‌شوند ترک تحصیل کنند.»
با این حال مسوولان دانشگاه‌ها در شمال کشور می‌گویند که هر‌چند منتظر تصمیم وزارت تحصیلات عالی برای بازگشایی دانشگاه‌ها هستند، اما هنوز طرزالعملی برای بازگشایی دانشگاه‌های دولتی به آنان نرسیده است.
خلیل‌الله کلیوال، رییس دانشگاه بلخ، می‌گوید: «هنوز طرزالعملی مبنی بر بازگشایی دانشگاه‌ها مواصلت نکرده است. همه‌مان منتظر همین تصمیم هستیم. طرح و پیشنهادات هر دانشگاه جمع‌آوری شده است و در حال حاضر کمیته مربوطه روی آن کار می‌کند و بعد از بررسی به تمام دانشگاه‌ها خبر می‌دهند.»
نگرانی‌ها از بسته بودن دانشگاه‌های دولتی در حالی ابراز می‌شود که درس‌ها در دانشگاه‌های خصوص در پانزدهم سنبله سال روان خورشیدی با شرایط تازه از سوی وزارت تحصیلات عالی آغاز شده است.