روایت انتخابات ریاست مجلس نماینده‌گان
اولین روز حضور من در پارلمان با برگزاری انتخابات ریاست مجلس در دور اول همراه بود.
نگاه نو_ اولین روز حضور من در پارلمان با برگزاری انتخابات ریاست مجلس در دور اول همراه بود. انتخابات صورت گرفت، نتایج اعلام شد و مشخص شد که آقایان میر‌رحمان رحمانی و کمال‌ناصر اصولی بیش‌تر آرا را از آن خود کرده‌اند. البته هیچ یک از این دو کاندیدا اکثریت آرای نماینده‌گان مجلس را دریافت نکرده بود.
قرار شد در روز بعدی، دور دوم انتخابات برگزار شود. روز دوم فرا رسید. پیش از شروع رأی‌گیری، بر‌اساس اعلام ریاست موقت، در هنگام رأی‌گیری ۲۴۷ نفر از نماینده‌گان حضور داشتند، اما در پایان پروسه رأی‌دهی، آرای ریخته شده در صندوق ۲۴۴ رأی بود. این خود باعث بروز جنجالی کلان شد. ریاست موقت با در‌نظر‌داشت اصول وظایف داخلی، تنها میزان آرای داده شده به هر کاندیدا را اعلام کرد. در آن هنگام از طرف ریاست موقت هیچ نامی به عنوان برنده انتخابات اعلام نشد.
شماری از نامزدان این نتیجه را نپذیرفتند. آقای رحمانی، آقای اصولی و ریاست موقت بدون در‌نظر‌داشت حضور دیگران و احترام به آن‌ها، وارد اتاقی دیگر شدند و در پشت درهای بسته حدود یک ساعت جلسه گذاشتند.
پس از بازگشت ریاست موقت بدون در‌نظر‌داشت روند قانونی، آقای رحمانی را برنده اعلام کرد و بلافاصله مجلس را ترک گفت.
با این رخ‌داد، یک‌باره کسانی که خود را هوادار آقای اصولی می‌خواندند، جو را متشنج ساختند. آن‌ها بدون این‌که به مردم، قانون نافذه و نماینده‌گان دیگر اعتنایی کنند، با توسل به زور آقای رحمانی را از چوکی بلند کرده و فرد مورد نظر خود را بر آن نشاندند.
در روز سوم، اول صبح، درست در زمانی که باید کار رسمی مجلس آغاز شود، دروازه‌ها به دستور افراد غیر‌مسوول و زورگو به روی نماینده‌گان قفل شده بود. بهانه آن‌ها این بود که چوکی‌ها در حال تعمیر است.
پس از کش‌و‌قوس‌ها، دروازه مجلس گشوده شد. بحث‌ها بر سر فیصله‌ی نهایی در مورد نتیجه‌ی انتخابات روز قبل و مشخص شدن ریاست این دوره، نماینده‌گان را به تکاپو انداخته بود.
هر گروهی در پی تدارک برنامه‌‌ای برای به کرسی نشاندن خواست خود بودند. چارسو همهمه جریان داشت. در بیرون از تالار اصلی، هر سو جرگه‌‌ای تشکیل شده و هر گروه ساز خود را می‌نواختند. به دلیل پای‌بند نبودن هیچ‌کدام از کاندیدان، قرار بر این شد تا ۵ نفر به نماینده‌گی از آقای رحمانی، ۵ نفر به نماینده‌گی از آقای اصولی و ۵ فرد بی‌طرف از میان نماینده‌گان، نشستی برای حل بحران برگزار کنند.
نشست برگزار شد. چند دقیقه از این نشست نگذشته بود که نماینده‌گان بی‌طرف بازگشته و ادعا کردند که دو گروه دیگر آن‌ها را از جلسه بیرون رانده و خود مشغول فیصله هستند.
این‌ها در حالی اتفاق می‌افتاد که ریاست موقت مجلس، آقای دهقان‌پور، با عمل فراقانونی خویش در روز قبل باعث بروز این جنجال شده و خود نیز غیر‌حاضر بود.
جدل‌ها بالا گرفت و تشنج لحظه به لحظه بیش‌تر شد. در داخل مجلس نماینده‌گان هر دو گروه به جان هم افتادند.
در چنین شرایطی، بر اساس اصول و قواعد، برای ایجاد نظم و بسترسازی برای گفت‌وگوی سالم، لازم بود ریاست موقت مجلس حضور داشته و جلسه را مدیریت کند؛ اما مشخص نبود که ایشان کجا تشریف داشت. ما با درک این‌که تشنج و درگیری در داخل مجلس نماینده‌گان باعث از بین رفتن اعتبار، حیثیت و آبروی خانه ملت خواهد شد، با اعتراض به درگیری گروه‌هایی که به جان هم افتاده بودند، به نزدیکی میز ریاست رفتیم و از رییس موقت خواستیم حضور پیدا کند تا نظم را به مجلس برگرداند و زمینه‌ی گفت‌وگوی سالم را میان گروه‌های درگیر فراهم سازد. در چنین وهله‌ای، به خاطر حفظ حرمت خانه ملت و برگشتن نظم به این خانه، ما یک‌صدا نام «رییس موقت» را صدا زدیم و خواستار راهی برای برقراری آرامش در مجلس شدیم.
این‌جا بود که دسیسه‌چین‌ها آن را به عنوان خواستن ریاست موقت برای مجلس از سوی ما تعبیر کرده و افکار را مسموم کردند.
گفت‌وگوی خردمندانه، می‌تواند به هر بحرانی نقطه پایان بگذارد. برخوردهای احساساتی، ایجاد تشنج و درگیری، به آبرو، حیثیت و جایگاه مجلس نمایندگان آسیب خواهد زد. وکلا در خانه‌ی ملت از فرد‌فرد شهروندان کشور نماینده‌گی می‌کنند. اهانت به هم‌دیگر، اهانت به شهروندان کشور است. امید است به تفاهم وکلا کنار هم بیایند و اقتدار و صلابت مجلس نماینده‌گان برگردد. توسل به راه‌های غیرقانونی، مشکل پیش‌آمده را شدت خواهد بخشید.
مریم سما،
نماینده مردم در مجلس نماینده‌گان