نگرانی کمیسیون حقوق بشر افغانستان از وضعیت زنان بی‌سرنوشت

نگاه نو_ ین گزارش که امروز(سه شنبه ۲۰ قوس/آذر) نشر شد آمار زنانی است که فرصت دسترسی به کمیسیون و ثبت شکایت‌شان را داشته‌اند.
بر اساس این گزارش نامزدها و همسران‌ تعداد زیادی از این زنان، آنها را ترک کرده‌اند و این زنان در وضعیت نابسامان به سر می‌برند.
سازمان ملل: فرهنگ ‘میانجی‌گری’ مانع دسترسی زنان افغان به عدالت شده
طلاق گرفته‌ام ولی روسپی نیستم
زنان هشتاد درصد درخواست‌کنندگان طلاق در افغانستان هستند
مرکز افغانستان در رتبه نخست
یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهد که بیشترین آمار “زنان بی‌سرنوشت” مربوط به مرکز کشور بوده که ۳۶ درصد کل موارد را شامل شده است.
حق نشر عکسAIHRCImage captionبه گزارش کمیسیون حقوق بشر تعداد زیادی این افراد زنانی‌ هستند که یا نامزد دارند یا ازدواج کرده‌اند
این بخش شامل ولایت‌های کابل، پروان، کاپیسا، پنجشیر، میدان وردک، غزنی، لوگر، بامیان و دایکندی با جمعیتی نزدیک به ده میلیون نفر است.
براساس این گزارش؛ جمعیت زیاد، سهولت دسترسی به نهادهای عدلی و قضایی، امنیت و بالا رفتن آگاهی عمومی از دلایل اصلی است که چرا موارد بیشتری در مرکز افغانستان به ثبت رسیده است.
بخش شمال با ۲۳ درصد، بخش شرق با ۱۵ درصد، بخش جنوب با ۱۴ درصد و بخش غرب با ۱۲ درصد موارد ثبت شده در رده‌های بعدی قرار دارند.
مهمترین دلایل بی‌سرنوشتی زنان
در گزارش تازه کمیسیون حقوق بشر آمده که اعتیاد شوهران به مواد مخدر، فرار از خانه، غیبت شوهر، عدم پرداخت نفقه، رسم و رواج‌های ناپسند از جمله ازدواج‌های اجباری و زیر سن، بد دادن (خون بس) و چند همسری از مهم‌ترین عوامل بی‌سرنوشتی زنان در افغانستان هستند.
براساس این گزارش نزدیک به ۶۰۰ زنی که به کمیسیون حقوق بشر مراجعه کرده‌اند، اعتیاد شوهران‌شان به مواد مخدر را دلیل بی‌سرنوشتی‌شان عنوان کرده‌ و بیش از ۴۰۰ زن دیگر نیز به دلیل فرار از خانه شوهر در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند.
در گزارش این نهاد آمده به زنانی که به دلیل خشونت‌های خانوادگی مجبور به ترک خانه همسر می‌شوند، به ندرت اجازه بازگشت به خانه داده می‌شود.

نگرانی کمیسیون حقوق بشر افغانستان از ازدواج‌های زیر سن
هم‌چنین در این گزارش گفته شده که نزدیک به ۳۰۰ مورد بی‌سرنوشتی زنان ریشه در غیبت طولانی مدت شوهران‌شان دارد. بر اساس این گزارش بعضی از مردانی که برای کار به کشورهای همسایه می‌روند، زن دیگری می‌گیرند و زن اول را بی‌سرنوشت رها می‌کنند.
دلیل بی‌سرنوشتی نزدیک به ۳۰۰ زن دیگر نیز در این گزارش، رسم و رواج چند همسری گفته شده است.
براساس گزارش کمیسیون مستقل حقوق بشر، زنانی که به دلیل وضعیت نامعلوم زندگی به این نهاد مراجعه کرده‌اند، در تامین مسکن با مشکلات فراوانی روبرو هستند و بیشتر آنها به دلیل عدم استقلال مالی دوباره به خانه پدری باز می‌گردند.
چالش‌های حقوقی در برابر زنان بی‌سرنوشت
نبود تعریف روشن حقوقی از بی‌سرنوشتی زنان، نبود راهکارهای ملی، بوروکراسی رسیدگی به قضیه‌های خانوادگی از جمله چالش‌های حقوقی در حمایت از زنان بی‌سرنوشت گفته شده‌است.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان این چالش‌های حقوقی را نگران کننده خوانده و خواستار توجه جدی نهادهای دولتی و نهادهای حمایت از حقوق زنان شده است