غنی؛ ما تجربه تلخ زمان نجیب و نتیجه تضمین‌های خارجی صلح به وی را به یاد داریم
رئیس‌جمهور ما از تجربه‌ی زمان نجیب‌الله آگاهی کامل داریم. همه می‌دانیم که او چگونه فریب داده شد. سازمان ملل متحد به وی تضمین تأمین صلح داده بود اما متأسفانه این تضمین به فاجعه انجامید.
نگاه نو_ به گزارش خبرگزای؛ آقای غنی که پس از چاشت امروز، در یک پیام ویدیویی در بارۀ صلح صحبت می‌‌کرد، گفت که طالبان باید خواست مردم را برای صلح لبیک بگویند: “طالبان دو انتخاب دارند؛ یا با ملت بزرگ افغانستان با یک صدا یک‌جا می‌شوند و یا وسیلۀ تطبیق اهداف بیگانگان می‌شوند. من از طالبان می‌خواهم که پلان‌های شوم بیگانگان را کنار بگذارند و ارادۀ افغانی خودرا تمثیل کنند و به خواست افغان‌ها لبیک بگویند و با دولت مذاکرات جدی را آغاز کنند.”
آقای غنی گفت که افغان‌ها قربانی جنگها هستند و باید ابتکار صلح نیز بدست افغان‌ها باشد.
او درباره‌ی خطرات احتمالی توافق صلح نیز گفت: ما به خاطر این به تدبیر تأکید می‌کنیم که از تجربۀ زمان نجیب‌الله آگاهی کامل داریم. ما همه می‌دانیم که او چگونه فریب داده شد. سازمان ملل متحد به وی تضمین تأمین صلح داده بود اما متأسفانه به فاجعه انجامید. من به حیث یک مسئول و رهبر منتخب ۳۵میلیون افغان، از نقش فعلی منطقه و جهان آگاهی دارم و این را نیز می‌دانم که خطرها و تهدیدات احتمالی بعد از موافقۀ صلح کدام‌ها هستند.
غنی با بیان اینکه در روند صلح، مذاکره درباره‌ی وحدت ملی، حاکمیت ملی و حقوق شهروندان امکان‌پذیر نیست، اظهار داشت: برای صلح ما یک پلان واضح داریم. تعهد ما این است که صلح را تأمین می‌کنیم و جلو هرنوع فاجعۀ احتمالی و هم‌پاشی را می‌گیریم. اما ارزش‌هایی وجود دارد که غیرقابل بحث است؛ مثلا وحدت ملی، حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، دولت مرکزی قوی و کارا و حقوق اساسی اتباع کشور.
آقای غنی تأکید کرد که منافع ملی افغانستان که روابط شرکای بین‌المللی و منطقه‌یی براساس آن استوار است در روند صلح غیرقابل سازش است.
با این همه، آقای غنی اما گفت: تعهد جدی و قوی برای صلح دارد تا به گفتۀ او دوران تاریک چهل سالۀ جنگ افغانستان را به پایان برساند.
رئیس‌جمهور غنی درباره‌ی حضور نیروهای خارجی نیز صحبت کرد. او با اشاره به اینکه نیروهای خارجی براساس یک ضرورت در افغانستان هستند و قرار است تا بر بنیاد یک طرح منظم این نیروها به صفر برسد، گفت: حضور نیروهای خارجی بر بنیاد یک توافق دوطرفه است، هیچ افغان نمی‌خواهد که نیروهای خارجی برای طولانی مدت در خاک آنان بمانند، اما حضور کنونی بر اساس یک ضرورت است و روی این ضرورت همیشه توجه شده است و می‌شود که شمار نیروهای خارجی باید چقدر باشد و ما تلاش می‌کنیم که شمار نیروهای خارجی را براساس یک طرح منظم به صفر برسانیم.