تهدید زنده گی شهروندان کابل از آلودگی آب
داکتران به باشنده‌گان کابل در مورد بروز امراض مهلک به سبب آلوده‌گی آب و عدم مراعات حفظ‌الصحه، هشدار می‌دهند و می‌گویند که بالا آمدن سطح آب، باعث گسترش امراض شده است.
نگاه نو_ داکتران در کابل امروز سه‌شنبه، ۱۷ ثور، می‌گویند که آلوده‌گی آب در پایتخت باعث بروز امراض «مهلک» و به خطر افتیدن جان شهروندان شده است. به گفته‌ی آنان، با رسیدن فصل تابستان و گرم شدن هوا در کابل، میزان بروز امراضی که از آلوده‌گی آب به وجود می‌آید، تشدید می‌یابد.
عبدالسلام ریان، داکتر معالج می‌گوید که آلوده‌گی آب باعث بلند رفتن سطح امراض در میان شهروندان کابل شده است. به گفته‌ی وی، «ملوث بودن آب‌های کابل» زنده‌گی شهروندان را تهدید می‌کند و میزان امراض انتانی را در میان شهروندان بالا برده است. آقای ریان افزود: «واضح است که آب ما ملوث است و مانند هوای ما که آلوده است، آب ما نیز آلوده شده و سطح مرض‌های انتانی بسیار بالا است.» به گفته‌ی وی، آب‌های آلوده باعث بروز امراض واتربورن (امراضی که توسط آب انتقال می‌یابد) می‌شود و افراد را به کولرا، محرقه و دیگر امراض مبتلا می‌سازد.
وی علاوه کرد: «در هر خانه چندین نفر به میکروب ایچ‌پایلوری مصاب‌اند. زردی‌ها، امراض انتانی و اسهالات افزایش یافته است و نظر به کثرت جمعیت و آلوده‌گی آب در شهر کابل، میزان بیماری‌ها در میان شهروندان بالا است.»
در همین حال، داکتر صبور صابر، معالج امراض جلدی می‌گوید که آب‌های آلوده باعث ایجاد خشکی در پوست بدن می‌شود. به گفته‌ی وی، هرچند «سیستم دفاعی جلد» در خصوص دفع آب‌های آلوده مقاومت می‌کند، اما تأثیر آن بالای سطح جلد پابرجا می‌ماند.
شهروندان کابل از کمبود آب آشامیدنی صحی رنج می‌برند و آلوده‌گی آب و هوا را دلیل عمده بروز امراض می‌دانند. بر‌اساس اعلام اداره حفاظت از محیط زیست، ۷۰ درصد آب کابل آلوده است.
«نرخ آب و نان یک‌سان است»
شهروندان کابل از آلوده‌گی آب شکایت دارند و از حکومت می‌خواهند که زمینه‌ی دسترسی به آب صحی را برای مردم مساعد سازد.
حکمت‌الله، باشنده‌ی ناحیه هشتم شهر کابل است. وی می‌گوید که چندی پیش به دلیل عدم دسترسی نداشتن به آب صحی، بیمار شده بود. وی افزود: «آب ما غیر صحی بود و من هم نمی‌فهمیدم. بعد که مریض شدم و پیش داکتر رفتم، داکتر گفت که به دلیل خوردن آب آلوده، به مرض مشکلی مبتلا شده‌ام.»
وی می‌گوید که پس از دانستن این موضوع، آب را با «نرخ زیاد» خریداری می‌کند. حکمت‌الله اضافه کرد: «مجبور‌م آب خریداری کنیم. برای هر بشکه آب، ۱۰ افغانی می‌دهیم و بعضی اوقات حتا از آب تصفیه شده استفاده می‌کنیم. هر بشکه آب تصفیه شده را ۵۰ افغانی می‌خریم، غیر از این دیگر چاره نداریم.»
افتخار‌احمد، دیگر باشنده‌ی شهر کابل است. وی می‌گوید که به آب صحی آشامیدنی دسترسی ندارند و مجبور اند آب‌شان را از منطقه دور‌دست بیاورند. وی افزود: «آب کابل صحی نیست و این‌جا هم سیستم آبرسانی نداریم. با کراچی از منطقه دورتر در بشکه آب می‌آوریم و زنده‌گی خود را می‌گذرانیم.»
شهروندان کابل از حکومت می‌خواهند که سیستم آبرسانی در این شهر را گسترش دهد. به گفته‌ی این شهروندان، دسترسی نداشتن به آب صحی آشامیدنی، باعث امراض گوناگون می‌شود و میزان مرگ‌و‌میر اطفال را نیز افزایش داده است.
پیش از این، سازمان ملل متحد در سال ۱۳۹۱، دسترسی به آب آشامیدنی سالم و سیستم تخلیه فاضلاب را یکی از حقوق اساسی انسان‌ها اعلام کرده بود.
از آب‌های سطحی استفاده نکنید
در همین حال، مسوولان اداره حفاظت از محیط زیست از مردم می‌خواهند که از «آب‌های زیر زمین» که قابل نوشیدن است، استفاده کنند.
انجنیر نیک‌محمد، رییس حفاظت و تفتیش اداره حفاظت از محیط زیست، می‌گوید که شهروندان کابل از آب‌های سطحی و غیر صحی استفاده می‌کنند. به گفته‌ی وی، نبود «سیستم کانالیزاسیون سراسری شهری» باعث شده است که مردم به آب‌های صحی دسترسی نداشته باشند. نیک‌محمد افزود: «یک بخش، آب‌های سطحی شهر کابل است که شامل آب‌های جویچه‌ها و سرک‌ها می‌شود و این آب‌ها آلوده است، اما آب زیر زمین، آب صحی و قابل شرب است و آلوده‌گی قابل نگرانی ندارد.»
هرچند آقای نیک‌محمد تأیید می‌کند که مکلفیت هر ارگانی مشخص است، اما می‌گوید که شاروالی کابل باید چاه‌های فاضلاب غیر معیاری را در سطح شهر اجازه ندهد. به گفته‌ی وی، با ورود «سیستم تی‌واکس» یا تصفیه خانه‌های غیر متمرکز در کشور، شهرک‌ها، مجتمع رهایشی بزرگ، دانشگاه‌ها، قطعات نظامی و ادارات دولتی می‌توانند بدون مصرف انرژی، میزان آلوده‌گی آب سطحی را کاهش دهند.
بیش‌تر شهروندان کابل به دلیل نداشتن دسترسی به سیستم آبرسانی منظم و پایین بودن سطح اقتصادی، ناچار‌اند از آب‌های سطحی در زنده‌گی روزمره استفاده کنند.