سفر لینزی آداریو به افغانستان؛ زنده‌گی دختران افغان مستند
لینزی آداریو، عکاس شناخته‌شده و برندۀ جایزۀ پولیتزر به افغانستان آمده‌است تا داستان‌های زنان و دختران افغانستان در بیست سال گذشته را مستند سازی کند.
نگاه نو_ این عکاس ۴۶ ساله که نصف عمرش را برای به‌تصویرکشیدن وضعیت زنان و دختران در کشورهای بحران‌زده و در حال جنگ سپری کرده‌است، این بار می‌خواهد سرگذشت زنان افغانستان را به‌تصویر بکشد.
آداریو نخستین بار در سال ۲۰۰۰ به افغانستان آمد و در سال ۲۰۰۷ نیز در یک مأموریت از سوی روزنامۀ نیوریارک تایم، به افغانستان سفر کرد تا افزایش تلفات غیرنظامیان در این کشور را به‌تصویر بکشد. او در خاطراتش، از چالش‌های این سفرها گفته‌است و این‌که چگونه همانند یک نظامی از چرخ‌بال پرید و هفته‌ها در مناطق زیرکنترل طالبان ماند.
این عکاس، در سفر تازه‌اش به افغانستان، سوژه‌های عکس‌هایش را از کابل و کندهار انتخاب کرده‌است.
گل‌مینه، دختر دوازده سالۀ اهل ولایت کندز، یکی از سوژه‌های این عکاس است. گل‌مینه همراه با فامیلش سال پیش، پس آن‌که جنگ در کندز شدت می‌گیرد، به کابل آواره می‌شود.
گل‌مینه می‌گوید که از کودکی‌هایش در کندز، تنها خشونت و جنگ را به یاد دارد. او هشت سال داشت که محل شان توسط هواپیماها بمبارد شد و با چشمان خودش جان باختن همسایه‌ها و دوستان را دید. پس از این رویداد، پدرش نیز در انفجار یک ماین جان باخت.
گل‌مینه بدلیل جنگ از خانه‌اش در کندز آواره شده‌است.
گل‌مینه هنوز صدای تیراندازی را که او و فاملش را مجبور به ترک خانۀ شان کرد، به یاد می‌آورد: «آسمان پر از گلوله بود.»
آداریو، این عکس‌هایش را به‌مناسبت هشتم مارچ – روز همبستگی زنان جهان – در اختیار نهاد حمایت از کودکان گذاشته‌است.
شبانه دختری دیگری است که داستان زنده‌گی‌اش در عکس‌های آداریو انعکاس یافته‌است.
شبانه، چهاده سال دارد و اهل ولایت ننگرهار است. او نیز داستان مشابهی با گل‌مینه دارد؛ هنگامی که جنگ و خشونت در ننگرهار شدت می‌گیرد، فامیل شبانه مجبور می‌شود که خانۀ شان را ترک کنند و به کابل پناه بیاورند.
شبانه می‌گوید که تفنگ‌داران در ننگرهار، به او اجازه نمی‌دادند که به مکتب برود، اما او اکنون در مکتبی که از سوی نهاد حمات از کودکان پشیبانی می‌شود، شامل شده‌است: «جنگ بسیار چیز بدی است.»
<img data-src="https://negaahno.com/wp-content/uploads/2020/03/20200308_153441-300×203.jpg" alt="" width="300" height="203" class="alignnone size-medium wp-image-52838" /
شبانه چهارده سال دارد و اکنون در بخشی از کابل زنده‌گی می‌کند.
بربنیاد آمارهای نهاد حمایت از کودکان، یک سوم دختران در افغانستان، پیش از رسیدن به سن ۱۸، به ازدواج داده می‌شوند.
این نهاد می‌گوید که در سال ۲۰۱۸ میلادی مکتب‌های دخترانه در افغانستان به شکل دوامدار مورد هدف مسلحانه قرار گرفتند و ۸۰ مکتب در شرق افغانستان در اثر فشارها مسدود شدند.
نهاد حمایت از کودکان، می‌گوید که از ۷.۳ میلیون کودک که در افغانستان از مکتب بازماندهاند ۶۰ درصدآن را دختران تشکیل می‌دهند.
