رونق کسب‌وکار زنان در افغانستان؛ شمار بازرگانان زن به ۵۴ هزار رسیده
وزارت اقتصاد افغانستان می‌گوید شرکت‌های تجارتی که مدیران و مالکان آن زن هستند، افزایش یافته و در حال حاضر رقم زنانی که در این کشور کسب و کار کوچک و بزرگ دارند به حدود ۵۴هزار نفر می‌رسد.
صبور نریمان، سخنگوی این وزارتخانه به بی‌بی‌سی گفت که این زنان تجارت‌پیشه بیشتر در بخش‌های تولیدی، تهیه پوشاک، فرآوری مواد غذایی، تهیه و فروش محصولات کشاورزی و سایر موارد خدماتی مشغول کار هستند.
از این میان به گفته او، ۲۷۴۱ زن مجوز کار دارند و متباقی آنها بدون داشتن مجوز/پروانه کار رسمی فعالیت می‌کنند.
زنان تجارت‌پیشه می‌گویند که در کنار مشکلات اجتماعی و امنیتی، عدم دسترسی به سرمایه‌گذاری و نبود بازار مناسب برای تولیدات داخلی از مشکلات عمده آنها است.
اما وزارت صنعت و تجارت افغانستان، می‌گوید امتیازهایی برای تشویق تاجران زن در نظر گرفته است. این وزارتخانه گفته در تلاش است تا فعالیت‌های تجاری زنان را با خرید و مصرف تولیدات آنها در ادارات دولتی نیز گسترش دهد.
فواد احمدی، سخنگوی این وزارتخانه به بی‌بی‌سی گفت که این اداره روند دریافت پروانه/مجوز کار را برای زنان آسانتر ساخته و همچنین از چند ماه به این طرف، زمین‌های ویژه‌ای را در پارک‌های صنعتی برای تسهیل سرمایه‌گذاری زنان در نظر گفته است.
او اضافه کرد جهت شرکت این زنان و بازاریابی برای محصولات آنها در نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی به آنها “حدود ۵۰ درصد امتیاز بیشتر” در نظر گفته می‌شود.
وزارت مالیه/دارایی نیز گفته است که در بودجه سال مالی ۱۴۰۰ حدود ۳۶ میلیون دلار برای حمایت و توانمندسازی اقتصادی زنان در نظر گرفته شده است.
نگرانی از آینده
با این حال برخی از زنان با توجه به بحران سیاسی این کشور، می‌گویند نگرانند که پس از توافق صلح دولت با طالبان چه آینده‌ای برای آنها و سرمایه‌های شان رقم خواهد خورد.
رومینا عثمانی، یکی از این زنان می‌گوید:”من نگرانی‌های خودم را دارم که آیا در آینده، اگر دولت تغییر کند یا طالبان در دولت سهمی داشته باشد، اجازه می‌دهند که زن‌ها فعالیت‌های اقتصادی داشته باشند یا بیرون از خانه کار کنند یا خیر.”
اشاره‌ای او به دوران حاکمیت طالبان است که زنان در آن حق کار و فعالیت‌های اقتصادی را نداشتند.
صدیقه مشتاق، یکی دیگر از زنان تاجر در افغانستان می‌گوید که در حال حاضر نیز زنان با چالش‌های زیادی مواجه‌اند، از جمله این که بسیاری مردان حاضر نیستند که با زنان داد و ستد بازرگانی داشته باشند.
او می‌گوید: “بسیاری از مردان حاضر نمی‌شوند با ما در معاملاتی مانند قرارداد یا اجاره خانه یا سایر توافقنامه‌های فنی و شغلی قرارداد ببندند.”